In mijn blog ‘algemene update van 17 mei‘ deed ik een aankondiging dat ik op zaterdag 19 mei in Amsterdam zou deelnemen aan een workshop straatfotografie onder leiding van Olympus ambassadeur Fokko Muller. Het leek mij een geschikte kans om mezelf uit te dagen en meer te leren over straatfotografie.
Want wat zijn goede tactieken om op straat voorzichtig en onopvallend te werk te gaan? Hoe benader je een persoon als je degene interessant vind voor een portret? Wat zijn goede technieken, instellingen van de camera, en welke lenzen etc etc etc?
Zo geschiedde, ik reisde af naar Amsterdam voor de straatfotografie workshop. Om 13:00 werden de deelnemers verwacht op het verzameladres in de Warmoesstraat. De NS en Prorail hadden spoorwerkzaamheden op het programma staan. En om te voorkomen dat ik te laat zou komen, heb ik een trein eerder genomen. De reis verliep voorspoedig en ik was ruim op tijd in de grote stad, genoeg tijd over voor een koffie bij Starbucks.
Introductie straatfotografie
Fokko Muller vertelde in zijn introductie over zijn passie straatfotografie en liet ons opwarmen door eerst persoonlijk werk te laten zien voordat we de straat op zouden gaan.
Hij vertelde ons onder andere over kleding en het niet opvallen op straat, gebruik van lenzen, camera-instellingen, gebruik van het display en het aanspreken van mensen. Hierover vertel ik later meer aan de hand van de foto-opdrachten.
Voor de ideale camera bleek, er is geen perfecte camera! Elke camera en lens blijken geschikt voor straatfotografie. Natuurlijk zijn er wensen zoals het gebruik van een kleine camerabody zoals bijvoorbeeld de Olympus OM-D E-M5 MII met een kleine primelens. Maar eigenlijk is de beste camera die je zelf in bezit hebt!
Ik nam mijn Fujifilm XT-2 mee met de Fujinon XF 23mm F2.0 en optioneel de Fujinon XF 16-55 F2.8, een groothoeklens. Deze laatste heb ik uiteindelijk niet gebruikt, al zou dat voor de portretten een uitkomst geweest kunnen zijn voor het creëren van meer scherpte/diepte. De Fujinon XF 23mm F2.0 maakt de camera /lens combinatie in ieder geval een stuk compacter. En dat is zeer prettig!
Opdracht 1: Hoog en laag perspectief
Vanuit de Warmoesstraat liepen we richting de Dam om uiteindelijk rond half 6 te eindigen op centraal station. De eerste opdracht was om foto’s te maken vanuit laag en hoog perspectief.
Hiervoor kregen we in de introductie de gouden tip: gebruik vaker het display scherm!
Het is veel minder opvallend dan wanneer gebruik wordt gemaakt van de zoeker en de camera voor je hoofd plaatst.
Nog wat onwennig liepen we met de groep over de Dam te dralen op zoek naar leuke taferelen. Op deze drukke plek val je niet op met een camera want iedereen maakt hier foto’s. Je kan er rustig tussendoor bewegen.
Hieronder een poging vanuit laagperspectief. De man in zijn geruite houthakkers vest trok de aandacht. Bij gebruik van het display is een touchscreen een bijzondere goede aanvulling. Helaas heeft de X-T2 deze optie niet, waardoor ik moeite had om de man scherp te krijgen. De X-T2 heeft een joystick waarmee het focuspunt verplaatst kan worden, maar helaas kreeg ik dit niet zo snel voor elkaar. Of ik had moeten zorgen voor een snellere sluitertijd of diafragma F8?
Andere pogingen:
Opdracht 2: Portretteren van individuen
Op de Keizersgracht was het nieuwe verzamelpunt waar we van Fokko uitleg kregen over de nieuwe opdracht, namelijk het met toestemming portretteren van mensen op straat. Mensen met eigenschappen die jijzelf interessant vind om vast te leggen. Het advies: vraag niet of je een foto mag maken maar vraag om een portret en leg uit waarom je dat graag wil. We vormden tweetallen om de opdracht te gaan oefenen. Ik vormde een duo met Hans de Rooij, hij had hier al eerder ervaring mee en ik liet hem daarom voorgaan.
Daarna was de beurt aan mij, voor het Anne Frank huis zat een man een elektronische sigaret te roken. Hij leek mij zeer geschikt voor een interessant portret. We liepen naar hem toe en ik vroeg of ik hem mocht portretteren. Ik legde uit dat ik zijn sigaret interessant vond en dat ik meedeed aan een workshop straatfotografie. Het ging heel erg makkelijk, de man was ontspannen en vroeg zelf of ik het een goed idee vond dat hij extra rook ging uitblazen. Hij inhaleerde diep waardoor hij het uitproeste. Hij en zijn familie hadden de grootste lol en hij vroeg: ‘Do you want more smoke? I give you more smoke’. Ik maakte vijf foto’s, waaruit onderstaande mijn keuze is geworden. Eventueel had ik kunnen vragen of hij de elektronische sigaret omhoog wilde houden.
Bij Cafe ’t Smalle zaten twee meisjes meisjes op terras koffie te drinken. Ook zij zaten er zeer ontspannen bij en ik vroeg of ik hen mocht portretteren. En dat mocht!
Het was eigenlijk helemaal niet eng om mensen op straat aan te spreken. Het is moeilijker om een ‘nee’ te krijgen dan een ‘ja’. En wat als iemand wel nee zegt? Prima toch?
Het was heel leuk, Fokko nam letterlijk enkele deelnemers aan de arm om mensen te vragen voor een portret. Dit om te samen te voelen dat het aanspreken van mensen op straat helemaal niet eng is!
Opdracht 3: de Lindengrachtmarkt
Aangekomen bij de Lindengrachtmarkt kregen we de opdracht om deze te gaan fotografen. Het was de bedoeling om een eigen thema te vinden. Bijvoorbeeld: betalende klanten of mannen met bloemen. Het is er bij mij ingeschoten om een thema te ontdekken. Ik ging vrij op zoek naar gebeurtenissen. Heel veel bijzondere foto’s heb ik niet kunnen maken. Het was vrij krap op de markt en ik kon mijn draai niet vinden. Door het vele lopen en de grote hoeveelheid informatiestroom die ik in mij opnam begon de vermoeidheid inmiddels toe te slaan.
Ik ben blij dat onderstaande foto wel goed gelukt is. Ik zag deze mevrouw lopen met haar prachtige afrokapsel.
Opdracht 4: gebruik maken van etalages en winkelruiten
Na het marktavontuur en een korte pauze in een café werd het tijd voor opdracht 4. Het gebruik maken van winkelruiten, etalages en gevels. In veel winkelruiten en gevels zie je reflectie waar je gebruik van kan maken. Voor het portretteren van mensen kan de winkelruit gebruikt worden als een veilige barrière tussen jouzelf en onderwerp. Toch voelt het wat ongemakkelijk aan om zomaar mensen te fotograferen die zitten te genieten van hun maaltijd en drankje. Ik voelde mij een soort van voyeur.
Dit is mijn poging met een reflectie van ‘moi’ in de winkelruit. Waar ik vaak bij het nabewerken van foto’s tegen aan loop is de eeuwige strijd tussen kleur en zwart/wit. Beide opties kunnen een foto versterken. Weer andere fotografen kiezen enkel voor zwart/wit foto’s.
Onderweg zag ik kans om nog een persoon te vragen voor een portret. Dit meisje zat heel relaxed op een trapje een joint te roken. (het lijkt trouwens wel of heel Amsterdam blowt) Haar krullen vond ik fantastisch. We zagen haar zitten en Fokko vroeg aan mij, wat ga je doen? Ga je haar vragen of loop ik met je mee? Na wat twijfelen dacht ik, ik loop zelf wel naar haar toe. En het is gelukt! Helaas heb in de compositie haar voeten er deels afgehakt. Helaas is mij dit vaker gebeurd en zal ik er van moeten leren.
Opdracht 5: Trams en ruiten
Aangekomen op het eindpunt van de dag, het centraal station van Amsterdam ging opdracht 5 van start. We gingen mensen in de tram fotograferen. Wederom gebruik makend van het glas als tussenbarrière. Hier vond ik het toch wel weer moeilijk worden. Ik voelde mij een voyeur en twijfel of dit mijn ding gaat worden.
Na deze opdracht werd het tijd om te stoppen en gingen we met de groep wat drinken in het Hilton hotel achter het station. Tijd voor rust! En wat een rust was hier te vinden. Met een klein groepje zijn we nog naar chinees Nam Kee gegaan en hebben we daar heerlijk gegeten.
Eindevaluatie Straatfotografie Fokko Muller
Het was een bijzonder leerzame dag! Fokko Muller is een sympathieke man die goed uitleg kan geven en de aandacht over de groep verdeelt. Hij neemt deelnemers letterlijk aan de arm om mensen te benaderen.
Door met elkaar de opdrachten op te pakken word je over de streep getrokken om mensen aan te spreken om te vragen voor een portret. Dat is minder eng dan gedacht, het is namelijk moeilijker om nee te krijgen dan een ja. En als iemand “nee” zegt. Prima toch?
Het was een ontzettend enerverende gave dag maar toch vermoeiend door alle indrukken.
Amsterdam is…druk… te druk… maar perfect voor een leerzame middag.
Kan ik het aanraden om deel te nemen? Jaaa doen!